Hayvan pazarındaki besicilerin zorlu yaşamı

Anadolu'nun çeşitli yerlerinden gelen besiciler İstanbul'daki kurban pazarlarında bir araya geliyor. Günün 24 saatini tüm yıl gözü gibi baktıkları hayvanlarıyla geçiren besiciler, kurbanlıklar ile iç içe uyuyor, aynı çadırda yemek yiyor. Günün aydınlanması ile uyanan besiciler, önce hayvanlarına yem veriyor ardından kendileri yiyecekleri yemekleri çadırda pişiriyor. Yanlarında getirdikleri tüp ile yaptıkları yemeklerden sonra ise, semaverler yakılmaya başlanıyor. Tüm yıl besledikleri kurbanlıkları alacak müşterileri bekliyorlar. Ancak besiciler artan maliyet fiyatlarından dolayı satışlardan bekledikleri karı elde edemediklerini dile getiriyor. Bazı besiciler gündüz vakti de saman balyalarının üzerinde uyuyor. Sabah müşteriler ile ilgilenen besiciler, akşam olunca hayvanlarının tımarını ve çadırın bakımının yapıyor. Hayvanlara yem verildikten sonra çadırların önünde semaverler yeniden yanmaya başlıyor. Bir çoğu bu semaverlerin önünde binlerce kilometre uzaklıkta olan ailelerini özlediklerini söylediği türküler ile dile getiriyor. Gece olduğunda ise nöbetleşerek hayvanların başında uyuyan besiciler bir an olsun gözlerini hayvanlarından ayırmıyorlar. Besiciler yaşadıkları zorlukları, bir hafta hayvan pazarında kalmanın bir yıla bedel olması ile ifade ediyorlar. Bazı besiciler ise tüm yıl yetiştirip baktıkları hayvanları yani bütün bir yılın umudunu bir güne sığdırdıklarını belirtiyor.