Mehmet öğretmenin hayal sınıfı... Bir gün taş devri bir gün uzayda...

ANKARA Etimesgut Şeyhşamil İlkokulu anasınıfı öğretmeni 38 yaşındaki Mehmet Bilgin, Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nden mezun oldu, 2009’da okulöncesi öğretmenliğine başladı. Kariyerinin son 10 yılında hep sıra dışı etkinliklere imza atan Bilgin, sınıfına taşıdığı Taş Devri, uzay çağı, ameliyathane, paraşütle atlama, mancınıkla kale fethetme gibi farklı temalarla hem çocukların okula olan ilgisini artırdı hem de deneyimleyerek öğrenmelerini sağladı. Yaptığı çalışmalar sonucu geçen yıl 97 ülkeden 19 bin öğretmenin katıldığı organizasyonda ‘Küresel Öğretmen Ödülü’ aldı. Kazandığı ödül sonrası yeni projelere devam eden Bilgin, minik öğrencileri için tasarladığı ‘hayal şehri’ni şöyle anlattı:

ÖĞRENCİLERİ UÇURUYOR

“Bir öğrencimin drama etkinliğinde, taşıtlar üzerine konuşurken ‘Keşke uçsak’ demesiyle yola çıktım. Sınıfa ‘zipline’ benzeri bir sistem kurduk. Çocukları sınıfta uçurduk. Bir başka gün ‘Taş Devri Modası’ kitabını okurken öğrencim ‘O dönemde yaşasak ne yapardık?’ diye sordu. Ben de Taş Devri ortamını en gerçekçi haliyle tasarlamak istedim. Bir ay uğraştım ve öğrencilerim Taş Devri kostümleri ve ilkel aletlerle o çağı deneyimleyerek öğrendiler. Uzayla ilgili merakları da çok fazla olduğundan uzay istasyonu tasarladık. Taş Devri’nden uzay çağına insanlık tarihinin gelişimini de böylece anlatmış oluyorsunuz. İnsanlar avcılık yapıyorken günümüzde uzaya çıkabilecek teknolojiye sahipler. Bu farkı daha iyi idrak etmeleri için deneyimlemeleri önemli. ‘Merak varsa öğrenme peşinden gelir’ sözü hep meslek prensibim oldu.

 

BU ŞEHİRDE YOK YOK

Şimdi ise okulumuzda bir ‘hayal şehri’ tasarladık. ‘Hayal şehri’mizde pizzacı, berber, ATM, tren yolu istasyonu, pazar yeri gibi çok nokta var. Pazarda esnafla sohbet ediyorlar, pazarlık yapıyorlar. ATM’den para çekiyorlar. Kartondan trene bilet kesiyorlar. Hemen yanında bir pizzacı var. Siparişi kuryeye veriyor, kurye teslimatı yapıyor. Günlük yaşam becerilerini burada deneyimliyorlar. Çok tutuklardı, bir haftada o kadar rahatladılar ki.”